U predvečerje 19.12.1994. Garda Panteri je nakon višednevnog pomjeranja linije prema Bužimu i slamanja jedinica Petog Korpusa TZV. ARBiH došla neposredno pred ulaz u ovaj grad, a onda je kao i mnogo puta do tada usljedila naredba da se sa dejstvima stane, a jedinice vrate na početne položaje.
Jedan od aktera te akcije Petar Cvijetinović napisao je:
“Sjećam se večeri na današnji dan 1994. potez Velika Kladuša – Bužim, trpili smo gubitke, Ranjeno je nekoliko naših, a unazad nekoliko dana poginuo je Milutinović, ali smo napredovali, slamali smo 505. Bužimsku, pomjerajući liniju prema Bužimu. Muslimanske snage u nedostatku oružja lupaju šerpama uz povike “Tekbir Alahu Egber” pokušavaju nas zaplašiti, ali nismo se prepali. Sutradan ujutru kreće napad svom raspoloživom tehnikom, idemo naprijed pada tvrđava iznad male Kladuše i otvara se put prema Bužimu, a jedinice su imale takav moral da se moglo i na Bihać, Bužim je došao u domet naše artiljerije, ali iz nekog razloga dolazi naređenje da se stane iako oni više nisu ni pružali otpor. Valjda se ovo neće zaboraviti kada umremo.”